Polski biznes narodził się w latach 90-tych. Wcześniej, z racji szczelnych granic, własność prywatna nie miała szansy na rozwój i dopiero prywatyzacja zakładów pracy pozwoliła wielu przedsiębiorczym ludziom na rozwinięcie skrzydeł.
Większość biznesmenów w tamtym czasie szybko co prawda te skrzydła traciła, jednakże młode biznesy rosły jak grzyby po deszczu.
Młodzi ludzie, prosto z uniwersytetów, z ciepłymi jeszcze dyplomami zakładali własne firmy, otwierali kancelarie, kupowali akcje lub zostawali maklerami. Do Polski przywędrował obcy kapitał chcący inwestować, budować fabryki i supermarkety, w związku z czym wielu polskich rolników, dzięki sprzedaży ziemi stało się bogaczami. Także polityka pozwoliła, biernym do tej pory obywatelom chwycić za ster rządów w państwie.
O tym, że garnitur jest strojem ponadczasowym nie trzeba już nikogo przekonywać. Dla panów, którzy na co dzień zakładają garnitury czy to do pracy czy dlatego, że je lubią staje się on ubiorem codziennym. Tracą oni poczucie, iż garnitur to wyższy sort męskiej elegancji i stylu. I tak właśnie być powinno.
Garnitur stawia poprzeczkę dość wysoko. Trzeba znać zasady dotyczące właściwego doboru dodatków. Trzeba wiedzieć jaki garnitur będzie pasował do okazji. Protokół dyplomatyczny jasno określa kiedy, co i jak. Ale stosowanie reguł dotyczących garniturów na co dzień jest nieco trudniejsze, niemniej są one do opanowania przez mężczyzn chcących podnieść swój prestiż i dołączyć do pierwszej ligi.
Garnitur nie jest strojem dla każdego choć każdy może nauczyć się go nosić. Wyrabianie w sobie dobrych nawyków można zacząć w każdym momencie. Oczywistością jest, że nie w każdym miejscu garnitur jest dobrze widziany a i nie każde miejsce pracy nadaje się do tego aby paradować tam w takim stroju.
Z garniturem jest trochę podobnie jak ze sportem. Potrzebny jest trening, zaangażowanie i silne przekonanie do tego co się robi. I podobnie jak w sporcie, jedni są utalentowani lub silnie ukorzenieni w tradycjach rodzinnych, poruszają się zatem po znajomym sobie terenie. Inni muszą w to włożyć więcej pracy. W jednym i drugim przypadku zawsze jest duża szansa na zaprzyjaźnienie się z garniturem. Choćby tylko od święta.
Warto napisać o stylu smart casual gdyż jest on coraz szerzej stosowany jako dress code. Już nie tylko korporacje, ale też firmy gdzie do tej pory nie obowiązywał żaden nakaz noszenia eleganckiego stroju w pracy, kładą coraz większy nacisk na elegancki look swoich pracowników będących poniekąd ich przedstawicielami.
Wiele korporacji pozwala już na tzw. lekkie popuszczenie krawatów, wiele też firm wprowadza smart casual jako obowiązujący ubiór w pracy. Smart casual, w wolnym tłumaczeniu to niedbała elegancja. Niedbałość, rzecz jasna kontrolowana. Na czym polega owa elegancja? Jest ona nieco luźniejsza od tej klasycznej, wysmakowanej i na najwyższym poziomie. Jednak tylko z pozoru.
Jasełka, to tradycyjne przedstawienie o Bożym Narodzeniu. Tym razem dane nam było stworzyć historyczne i stylizowane mundury górnicze do przedstawienia napisanego i wyreżyserowanego przez Pana Stanisława Anioła.
Przedstawienie to miało swoją premierę 6 stycznia 2014 roku w sali teatralnej przy Zgromadzeniu św. Michała Archanioła w Pawlikowicach. Następny spektakl będzie miał miejsce w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach 11 stycznia 2014.
Dobre kilka sezonów przewisiała gdzieś w mrokach męskiej garderoby, zapomniana i nieco samotna. Obecnie zaczyna pojawiać się na wybiegach zdobiąc co elegantsze i odważniejsze stylizacje męskiego, jesiennego looku. I dobrze, gdyż dwurzędowa marynarka to, zgodnie ze słowami stylistów, szczególny rodzaj męskiego stroju „stworzony po to aby zwracać uwagę”.
Marynarka dwurzędowa może mieć od 2 do 6 guzików. Najnowsze trendy dyktują model mocno wytaliowany z szerokimi wyłogami, bardziej szpiczastymi niż wcześniejsze i nieco krótszy niż tradycyjnie. Dwurzędówka, choć nie do końca jest to zgodne prawdą, postrzegana jest jako element stroju formalnego. Sprawdzi się ona w sytuacjach oficjalnych jednak na bardzo formalne gale nie jest wskazana. Dwurzędówkę nosi się raczej podczas nieformalnych lub weekendowych spotkań towarzyskich. Warto o tym pamiętać w przypadku smokingu, który w wersji dwurzędowej jest absolutnie nieformalnym strojem.
Poza oplotkowywaniem co ładniejszych koleżanek, kobiety najbardziej lubią mówić o facetach. Najczęstszym tematem babskich rozmów są błędy notorycznie popełniane przez ich partnerów czy też ogół męskiego rodzaju gdyż wiadomym jest, że to kobiety naturalnie zostały obdarzone przez stwórcę większą bystrością, spostrzegawczością i wnikliwością. Dowodem tego jest błyskawiczne np. spostrzeżenie ewidentnie rzucającego się w oczy cellulitu na udach, niebrzydkiej (phi!) poniekąd sąsiadki, podczas gdy męska połowa naszego stadła zupełnie tego nie dostrzega i wciąż gapi się na sąsiadeczkę niczym cielę na malowane wrota.
Mają jednak mężczyźni jedną zaletę (za którą właściwie powinnyśmy ich chyba cenić). Mężczyźni są bardziej skłonni do ugody niż my kobiety. Mnie mój mąż nigdy nie zmusiłby do pójścia na wesele w trampkach, natomiast mnie udało się go przekonać do nowego garnituru.
Strojenie się w dzień ślubu to przywilej nie tylko Panny Młodej. Pan Młody także musi stanąć na wysokości zadania i zaprezentować się równie doskonale jak jego wybranka. Garnitur ślubny to nie to samo co zwyczajny garnitur do pracy. Powinien to być garnitur wieczorowy bądź klasyczny.
Ślub jest wydarzeniem oficjalnym. Z racji tego faktu wymusza on odpowiednie stroje zarówno Młodej Pary jak i gości zaproszonych na uroczystość. Obok swej oficjalności i ceremoniału jest to także spotkanie rodzinne i przyjacielskie dlatego w garniturze ślubnym można sobie także pozwolić na pewną odrobinę szaleństwa. Nie oznacza to jednak jakiegoś drastycznego łamania rygorów gdyż elegancja zobowiązuje. A chyba każdy Pan Młody chciałby stanąć obok swej narzeczonej wytworny niczym najprawdziwszy książę.